ZNA Labgids - PCR Borrelia burgdorferi (Lyme)
Trefwoorden:Borrelia burgdorferi Lyme PCR
| Parameter | Waarde |
|---|---|
| STAALTYPE | Gewrichtsvocht; CSV - Cerebrospinaal vocht |
| RECIPIËNT | Steriele tube |
| ACTIVITEITENCENTRA | MI |
| AFNAME-HOEVEELHEID | > 400 µl |
| ALGEMENE OPMERKINGEN | CSV of gewrichtsvocht in steriel recipiënt |
| TRANSPORTWIJZE PRIMAIR STAAL | Kamertemperatuur |
| TRANSPORTWIJZE VERZENDING EXTRAMUROS | Kamertemperatuur |
| METHODE | RealTime-PCR |
| UITVOERFREQUENTIE | alle dagen behalve zon/feestdagen |
| MAXIMALE ANTWOORDTIJD (excl. Pre-analytisch transport) | 3 dagen |
| BIJ-AANVRAGEN | |
| ONDER ACCREDITATIE (BELAC MED-318) | Ja |
| RIZIV-REGELS | |
| RIZIV-NOMENCLATUUR | |
| NON-RIZIV AANREKENING | 19692: Aangerekendbedrag: 20 € |
| BIJKOMENDE OPMERKINGEN AANREKENING | Deze analyse is ten laste van de patiënt en bedraagt €20 voor ZNA-patiënten en €40 voor niet-ZNA-patiënten. |
| klinische fiche Lyme Borrelia burgdorferi |
|---|
Borreliose wordt veroorzaakt door een infectie met bacteriën (spirocheten) van het genus Borrelia (waaronder B. burgdorferi, B. afzelii, B. garinii, B. spielmanii, B. bavariensis of B. mayonii) en wordt overgedragen door harde teken (ixodes). De epidemiologie van Borreliose is variabel door een complex ecologisch systeem, omdat het ingebed ligt in de levenscyclus van de teek, welke op zijn beurt afhankelijk is van diens mogelijke gastheren. De Ixodes teek die hierbij van belang is heeft meestal een levenscyclus dat 3 (al dan niet dezelfde) gastheren omvat. Een teek moet meestal 2 tot 3 dagen aan een persoon vastzitten om de infectie door te geven, omdat slechts weinig spirocheten aanwezig zijn voor de teek zich begint te voeden. Het is de start van de voeding dat een trigger veroorzaakt bij de bacterie om zich te multipliceren.
Klinische achtergrond
De kliniek kan zeer gevarieerd zijn, een gevolg van de directe infectie door de bacterie, of door de immunologische respons (bv artritis). Ook tussen de species zou een verschil bestaan in kliniek (B. garinii ~ neurologische symptomen, B. afzelli ~ huidmanifestaties, B. burgdorferi ~ gewrichtsklachten). Er zijn 3 verschillende stadia die men kan onderscheiden:
1. Vroeg, lokaal: +/- 1 week na de tekenbeet. Erythema chronicum migrans rond de plek van inoculatie, welke wordt gekenmerkt door een uitbreidende, pijnloze (niet-jeukende!), circulaire roodheid met centrale verbleking.
2. Vroeg gedissemineerd: enkele weken – maanden na de tekenbeet. Kan zich uiten met een verscheidenheid aan symptomen zoals algehele malaise, gegeneraliseerde lymfadenopathie, hepatitis, artritis, meningitis, meningo-encefalitis, craniale zenuw uitval, neuropathieën en cardiale symptomen (AV block, pericarditis, congestief hartfalen).
3. Laat persisterend: Maanden – jaren na tekenbeet. Kan focale uitvalsverschijnselen geven, vermoeidheid en neuropsychiatrische problematiek. Ook een chronische ontsteking van de huid met atrofie, de acrodermatitis chronicum migrans (ook wel Pick-Herxheimer genoemd), kan zich voordoen in het late stadium Lyme borreliose.
Diagnostische achtergrond
Serologie
Serologie is een belangrijk hulpmiddel in de diagnostiek van Borreliose, maar het kan een infectie niet aantonen noch uitsluiten wegens het hoog aantal vals-positieven en de late ontwikkeling van de antilichamen (waardoor voor het grootste deel van de gevallen in het eerste stadium de antilichamen nog niet aanwezig zijn). Serologie gebeurt traditioneel in 2 stappen, initieel met een ELISA welke, indien positief, gevolgd wordt door een meer specifiekere Western blot test. Zelfs indien beide testen positief zijn voor IgM, is dit in 5% van de gevallen een vals positieve test door kruisreacties. IgG geeft veel minder vals positieve resultaten.
PCR
PCR voor Borrelia kan worden uitgevoerd op CSV of gewrichtsvocht (in steriele tube). Ook PCR op niet-gefixeerde huidbiopten is mogelijk. Voorzichtigheid is geboden, aangezien PCR zowel vals-positieve resultaten kan geven en daarnaast ook geen optimale gevoeligheid heeft. Daarom is een positieve serologie eveneens nodig voor de diagnose van infectie vast te stellen.
|