ZNA Labgids - methemoglobine (bloedgasmeter)

Klinisch toepassingsgebied:
Hemoglobine is een tetrameer eiwit opgebouwd uit twee paar polypeptides, met in elk polypeptide een heem molecule. Elke heem molecule bevat een ijzeratoom en kan een zuurstofmolecule binden. Methemoglobine (MetHb) is hemoglobine waarvan het ijzeratoom geoxideerd is tot Fe(III) en kan geen zuurstof binden. Methemoglobine is bijgevolg niet meer beschikbaar voor zuurstoftransport.
Verhoogde waarden: Methemoglobinemie kan erfelijk bepaald zijn of het gevolg zijn van blootstelling aan toxische stoffen zoals nitraten, nitrieten, bepaalde anilinekleurstoffen of topische anesthetica zoals benzocaïne. Hemoglobine F wordt veel gemakkelijker tot methemoglobine omgezet dan volwassen hemoglobine.
Verlaagde waarden: niet van toepassing
Opmerkingen: Arterieel bloed verdient de voorkeur aangezien dit het best het zuur-base evenwicht en de oxygenatie status weergeeft. Capillair bloed kan dezelfde informatie geven indien het met extra voorzorg wordt afgenomen: aeratie van het staal is frequent en kan significante verschillen veroorzaken. Ook het risico op hemolyse is hoger met invloed op de elektrolyten. Bepalingen op veneus bloed worden niet aangeraden, tenzij op gemengd veneus bloed afkomstig van de A. Pulmonalis, die nuttige informatie kunnen verschaffen ivm de respiratoire, metabole en circulatoire status van de patiënt. Bij aanwezigheid van meer dan 1.5% sulfhemoglobine wordt dit gemeld door de bloedgasmeter. Omdat dit dyshemoglobine niet in aanmerking genomen wordt bij de bepaling van de totale hoeveelheid hemoglobine zal bij aanwezigheid van sulfhemoglobine de totale hoeveelheid hemoglobine onderschat worden. Bijgevolg zal het percentage methemoglobine overschat worden.