Klinisch toepassingsgebied:
Magnesium is na kalium het tweede intracellulaire kation. Het speelt een belangrijke rol in zeer uiteenlopende biologische reacties : het is co-factor bij meer dan 300 enzymatische reacties van proteïnen, koolhydraten, lipiden en nucleïnezuurmetabolisme. Magnesium is onmisbaar bij een groot aantal cellulaire functies. Het speelt een rol bij groei, neuromusculaire en psychische prikkelbaarheid.
Hypermagnesiëmie gaat gepaard met depressie van het centraal zenuwstelsel en verminderde prikkelbaarheid van de spieren (hypotensie, spijsverteringsstoornissen, spierzwakte, hartstoornissen).
Hypomagnesiëmie gaat gepaard met neuromusculatie, neuropsychiotische, cardiovasculaire en spijsverteringsstoornissen en metabole wijzigingen.
Verhoogde waarden:
- Na alcoholinname
- Diuretica
- Bartter's syndrome
- Corticoïden
Interferenties:
- Erytrocyten in urine veroorzaken vals verhoogde magnesiumwaarden
- Anorganisch fosfor; NaF --> -bias
- Ca --> +bias
Opmerkingen:
- Magnesium-uitscheiding is dieet-afhankelijk !
- Er bestaat een circadiaans ritme voor de extretie van magnesium, waardoor 24-uurs collecties aanbevolen worden.
- Urinair magnesium daalt vóór dat serum magnesiumconcentraties dalen.
|
